Een maritieme erfgoed De eerste bewoners die we kunnen identificeren waren de Liburniërs, die het gebied vanaf de 7e eeuw voor onze jaartelling bewoonden. Ze waren uitstekende zeelui, die de voordelen van het Osorski kanal en het gebied rond de haven van Cres goed hadden herkend. Ze stichtten er hun eerste nederzettingen: Apsoros (Osor) en Crepsa (Cres). Tegenwoordig nemen we aan dat het de Liburniërs al waren die een kanaal hebben uitgegraven om Cres en Lošinj van elkaar te scheiden, zodat de scheepvaart in de noordelijke Adria sneller kon doorstromen.
Een deel van de Griekse mythologie Griekse bronnen vermelden dat de eilandengroep in die tijd Apsyrtides nesoi (Osor-eilanden) werd genoemd. Aan die naam zit een interessant verhaal vast. Bekend is de Griekse mythe van de argonauten met Jason aan het hoofd, die koning Aeëtes het gulden vlies en zijn dochter Medea ontnamen en toen wegvluchtten voor de zoon van de koning, Absyrtus. Als hij hen uiteindelijk bij Osor inhaalt, slagen Jason en Medea erin hem om de tuin te leiden en te doden. Van de delen van zijn lichaam zijn de Apsyrtides-eilanden ontstaan.
De Romeinen aankomen en Osor wordt prominent In de Romeinse tijd nam de zeevaart in Osor een hoge vlucht. Het werd een belangrijk handelscentrum. Osor kende in die tijd alle kenmerken van een Romeinse stad: forum, tempel, theater en andere publieke gebouwen. De val van het westelijke Romeinse rijk betekende niet dat Osor in belang inboette. Integendeel, reizen over zee was veel veiliger dan over land en Osor bleef in de vijfde en zesde eeuw een belangrijk zeevaartscentrum. Romeinse bronnen vermelden Cres als Crexa, Crexi of Crepsa. Het was van belang vanwege de goed afgeschermde havens, de vruchtbare gronden in de omgeving en de nabijheid van Istrie. Op grond van de legende over Absyrtus en de vondst van Griekse amfora's kan worden geconcludeerd dat Cres en Osor steden waren met een goed ontwikkeld handelsnetwerk ver zee. Omdat Osor zo belangrijk was, was het vaak in oorlogen betrokken en die oorlogen leidden tot een verlies aan macht en een geleidelijk verval. Een drastisch verval vindt plaats na de oorlogen tussen Genua en Venetië in 1377. Dan verschuift de macht naar het stadje Cres. Hier vestigt ook het Venetiaanse bestuur zich. Cres telt dan 2000 inwoners en Osor nog maar 500.
Venetiaanse en Oostenrijkse regel In de 16e, 17e en 18e eeuw wisselden de machthebbers zich op de eilanden af: Venetianen, Fransen en Oostenrijkers. De bewoners hielden zich er als vanouds bezig met visserij. De uitvoer van hout betekende een stimulans voor de scheepsbouw in Cres. In die tijd had je veel zeilschepen kunnen zien die wijn, vis, vee, olijfolie en hout vervoerden. De heerschappij van de Habsburgers begint in 1814. Een langere vredesperiode vangt aan waarin de eilandbewoners zich toeleggen op de zeevaart. Vandaag de dag is Cres een typisch mediterraan stadje met een veelheid aan straatjes en steegjes en met een duidelijk Venetiaans karakter. Het stadje telt nu 2500 inwoners.